SEPTEMBER Vervolg

Na de onbedoelde ongelovelijke lange boswandeling die we afgelopen week gemaakt hebben, zijn de erfenissen bij DeeJay te zien. We hebben zeker 5 teken bij hem moeten verwijderen die een heerlijk plekje op zijn lichaam hadden gevonden. Hij blijft er ieder geval rustig bij liggen dus ze zijn gemakkelijk te verwijderen. Toch maar eens informeren naar een bestrijdingsmiddel voor teken en vlooien die de gezondheid van de hond niet schaden. Bij onze andere honden gebruikte wij altijd Frontline. Kijken of dat nog bestaat.

DeeJay is nu al een paar weken 's nachts niet meer in de bench, maar heeft zijn slaapplekje op de bank gevonden. Hij maakt werkelijk niets kapot. Behalve zijn speeltjes. Zijn blauwe speeltje welke hij van Kitty heeft meegekregen heeft het het ergste te verduren. Hierop oefent hij namelijk zijn vaardigheden als dekreu. Ze zeggen wel eens als je ergens lang genoeg naar kijkt ga je er vanzelf iets in zien. Nou, dat is bij dit speeltje wel van toepassing. Volgens mij is dit blauwe speeltje in zijn fantasie een prachtig welgevormd teefje die bereidwillig DeeJay ontvangt alsof het Sinterklaas is. Helaas is Paula wel wekelijks de gaten aan het dichten zolang het nog gaat.

De uitslag van de Rontgenfoto´s is ook binnen. Wat zijn we blij. Het resultaat HD A met een norbergwaarde van 40 en ED vrij is een superresultaat. Dit betekent dat we op de goede weg zijn en we een afspraak in Wageningen kunnen plannen voor het oogonderzoek. Dan is onze grote kerel er helemaal klaar voor om op wat shows zich te laten beoordelen. We zijn benieuwd.

Eten blijft voor DeeJay toch een obsessie. Gewoon vlees in de bak gooien en voor de hond neerzetten is er niet bij. Hij gaat dan gewoon de andere kant op zitten kijken en laat het vlees het vlees. Nee, meneer wenst zijn eten uitgeserveerd te krijgen. We moeten de bak op de grond plaatsen en er naast plaatsnemen. Dan moet er met een vork het vlees op een bordje gedaan worden en dan is meneer bereidt om het vlees te consumeren. De tijd dat we met een stukje brood de kleinkinderen voerden komt weer helemaal terug. Van de week betraptje ik mezelf er op dat ik een vliegtuigje zat te spelen met een vork vol vlees. Kitty zal ons wel weer voor gek verklaren, maar het is wel ons kleine mannetje......  Verder is zijn eetgedrag wel normaal hoor, als Paula en ik bij de koffie een koekje eten is hij de eerste die deze taak wel van ons over wil nemen. Maar echt een beloning van brokjes hoef je hem niet te geven, daar geeft hij niets om. Wel vindt hij het heerlijk om tijdens het trainen een aai over zijn bol te krijgen en positieve aanmoediging te krijgen. Gelukkig maar, gaat het ook niet zo´n dikke vatsige hond worden.

Fietsen hebben we ook al met hem geprobeerd. Eerst lopend naast de fiets, maar al gauw was hij daar aan gewend en hebben we fietsend de straat op en neer gefietst. Mijn idee is dat hij het wel leuk vindt. Langzaam maar een beetje opbouwen, is goed voor de spieropbouw.

Het spelen met ons begint ook wat rustigere vorm aan te nemen. Gek doen en op zijn kop door de kamer schuiven doet hij nog steeds, maar het in een onbewaakt ogenblik boven op je springen doet hij niet meer, hij kondigd zijn aanval nu eerst aan d.m.v. een zwaaiende staart en een leversgevaarlijk gegrom met zijn pop in zijn bek. Buiten in het bos vindt hij het heerlijk om 8jes te rennen. Eerder deed hij dat in de kamer om de tafel heen, maar nu gelukkig alleen nog maar buiten. Nog steeds tilt hij zijn poot niet op met plassen. ´s Avonds als we het laatste rondje gaan maken op zoek naar mannen met baarden en inbrekers heb ik hem altijd los lopen. Een rood knipperlichtje aan zijn halsband om andere weggebruikers te waarschuwen dat er een hond loopt. Hij luisterd dan perfect en het is net of hij dan kan praten. Hele gesprekken voeren we dan onderweg. Voorbeeld: Hee baasje, waarop zie ik jou nooit poepen. Je zal wel verstopt raken als je nooit poept. Kijk, ik zal het nog een keer voordoen. Jaaa, nou heb ik je intresse wel gewekt he, want anders neem je mijn poep niet mee naar huis in een plastic zakje. Morgen ben jij....... Of als hij zijn blokfluit aan het likken is, kijkt hij me aan van: dat kan jij niet he, hij zal wel stinken van jou!! Nu snap ik waarom jullie mensenmannen de blokfluit altijd in de broek doen. Bah........Met Paula voert hij natuurlijk hele andere gesprekken. Vrouwtje ik wil uitgelaten worden of vrouwtje mag ik bij je op schoot liggen. Geweldig wat een heerlijk beest. We hopen dat we nog heel lang van hem mogen  genieten.

Later meer ........................................